Samenvatting Hoofdstuk 2 ‘Pop-Up’

“De media heeft het gedaan”

André Hazes, een volkszanger van ongekende grootte. De media-aandacht die hij al had werd door zijn sterven alleen maar groter. Werden er vroeger stille tochten gehouden voor een overleden beroemdheid, nu geeft men een avondvullende ‘show’. Waar komt dit verschijnsel vandaan? Wat cultuur is wordt niet bepaald door de elite, maar door de massa die controle heeft over de media. Dit volksgevoel is met de dood van Fortuyn teniet gedaan.

Hoe is onze samenleving zo compassioneel geworden? Het recht om alleen gelaten te worden en persoonlijke vrijheid zijn belangrijker geworden, we doen minder samen. Tot er een gezamenlijk gevoel van euforie, medelijden of verdriet opduikt. Nederland heeft nooit saamhorigheid gekend. Altijd waren er zuilen, groepen of andere samenklonteringen van burgers. Vanaf 1989 werden we echter meer eensgezinder. In de politiek was dit te zien als het 1^e paarse kabinet van Wim Kok. De media werden massamedia en hun bereik groeide enorm. De ‘zuilen’ brokkelden af, maar de machthebbers binnen de media bleven. Dagbladen en kranten verloren lezers en de TV werd belangrijker. De media kreeg daarna een minder positieve naam; “De Media heeft het gedaan”.

Koningin Beatrix beaamde dit door ‘de media’ te bestempelen als ‘De leugen regeert’. Media waren onder druk voor een populairdere benadering gegaan, terwijl ze tegelijk professioneel wilden zijn. Kwaliteitskranten begonnen noodgedwongen te berichten over entertainment; ‘infotainment’. Nieuwsprogramma’s werden platter en simpeler. De televisiedemocratie werd een dramademocratie. Het serieuze nieuws werd ‘lichter’ en ‘licht’ nieuws serieuzer. De ‘Yahoo-generatie’ ofwel jongeren keren zich collectief af tegen het nieuws. Zij willen ruw en onversneden nieuws van de ‘straat’. Journalisten brengen steeds meer entertainment en buigen voor de commercie. Ze lijken niet in staat om een toon te vinden die jongere mediaconsumenten verdragen